Τι είναι η βουλιμία;

Είναι μια διαταραχή πρόσληψης τροφής που ξεκινά με αυξημένη επιθυμία για κατανάλωση φαγητού και καταλήγει σε κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφίμων και στη συνέχεια το άτομο προκαλεί στον εαυτό του εμετό.

​

Ένα άτομο θεωρείται βουλιμικό όταν:

• Καταναλώνει σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο (πχ σε 2 ώρες) ποσότητα τροφής που είναι εμφανώς μεγαλύτερη από αυτήν που θα μπορούσαν να καταναλώσουν οι περισσότεροι στο ίδιο χρονικό διάστημα. Η συμπεριφορά αυτή ονομάζεται «υπερφαγιά». Το άτομο αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει το τι και το πόσο τρώει.

• Χρησιμοποιεί τρόπους για να αποφύγει την αύξηση του βάρους του, από αυτοπροκαλούμενο εμετό, μέχρι κατάχρηση καθαρτικών, διουρητικών, φαρμάκων ή υπερβολική άσκηση.

• Αξιολογεί τον εαυτό του με βάση το σχήμα και το βάρος του σώματός του.

​

Στη βουλιμία δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος: υπερβολική λήψη τροφής, που κάνει το άτομο να έχει ενοχές και δυσάρεστα συναισθήματα για τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να καταφεύγει σε συμπεριφορές οι οποίες αποσκοπούν στη μείωση των συνεπειών της υπερφαγίας και στον έλεγχο του βάρους. Επειδή αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του, νιώθει ανάξιο και χωρίς αυτοεκτίμηση, συναισθήματα που δυνητικά οδηγούν σε νέα επεισόδιο υπερφαγίας.

 

Πώς συντηρείται η βουλιμία;

Σύμφωνα με τη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, υπάρχει ένας φαύλος κύκλος που συντηρεί τη βουλιμία. Όποτε το άτομο βιώνει αρνητικά συναισθήματα, καταφεύγει σε υπερβολική κατανάλωση τροφής για να χαλαρώσει από αυτά. Το γεγονός αυτό του προκαλεί στιγμιαία ανακούφιση, στη συνέχεια όμως του δημιουργεί συναισθήματα ντροπής, ενοχής και αναξιότητας («είμαι άχρηστος που δεν κατάφερα να συγκρατήσω τον εαυτό μου»), που το ωθούν σε καθαρτικές συμπεριφορές για την αποτροπή της αύξησης του βάρους. Η καθαρτική συμπεριφορά εντείνει τα αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό του και έτσι ξεκινάει ένα νέο βουλιμικό επεισόδιο. Οι σκέψεις «όλα ή τίποτα» καθιστούν το άτομο περισσότερο ευάλωτο στη βουλιμία («αν φάω ένα γλυκό, η δίαιτά μου καταστράφηκε»).

 

Φάρμακα ή Ψυχοθεραπεία;

Τα φάρμακα δε θεραπεύουν τη διαταραχή, αλλά βοηθούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται εξαιτίας της (πχ κατάθλιψη, άγχος, επιπτώσεις στη σωματική υγεία κ.α.).

​

Η Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία βοηθάει το άτομο να αντιληφθεί τις δυσλειτουργικές συμπεριφορές και σκέψεις του, που σχετίζονται με τη λήψη τροφής, το βάρος και το σχήμα του σώματος. Στόχος της θεραπείας είναι η υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών και κατάλληλων τρόπων ελέγχου του βάρους. Τέλος, το άτομο μαθαίνει αποτελεσματικούς τρόπους επίλυσης των προβλημάτων του, ώστε να αποκτήσει αίσθηση ελέγχου και αυτοεκτίμησης.

 

Υπάρχουν βιβλία αυτοβοήθειας;

Στην ελληνική βιβλιογραφία προτείνονται τα εξής:

• Βουλιμία, ξανακερδίστε τον έλεγχο, του C. Fairburn.